vrijdag 11 mei 2018

Zover als het nu is! De Wedding Ringen...

Ik ben al een paar dagen weer bezig met de Wedding Ringen. Steeds even een paar stukjes naaien op de ondergrond van M12. De boogjes spelden op éénzijdige plakvlieseline. De boogjes stikken op de plakvlieseline. De boogjes uitknippen. De boogjes omkeren en plat maken. Iedere dag proberen een stap van het hele proces te doen. Niet teveel willen, even een uurtje ofzo. En ineens is het dan toch af!



Dus eergisteravond de grote lap met de getekende Wedding Ringen op de strijkplank gelegd, dotjes Roxanne lijm tussen de lijnen.



Boogje erop vastgeplakt en met de strijkbout geplet, zo netjes mogelijk de ronding van het patroon volgend. En proberen niet de lijnen weg te strijken die nog nodig zijn voor de volgende bogen!


De partjes van de bogen staan aangegeven op het patroon.



Dat werkt heel makkelijk. En het gaat zo snel nu!


Gelijk resultaat. OK, het zit nog niet permanent vast, maar je ziet het groeien! Ik hoop vandaag ze met de machine vast te kunnen zetten.




En zover is het nu! Jammer dat er een klein boogje nog ontbreekt, toch verkeerd geteld... Zie je hem?



Maar het is helemaal naar mijn zin.


En de nieuwe kleurtjes staan er leuk bij. Vind ik tenminste. Deze kleurtjes komen ook op de kruispunten van de bogen. Geeft wel iets fris aan dit deel van de quilt en deze stoffen komen ook terug in de andere delen van het patroon.



Ik heb voor mijn verjaardag de toezegging gekregen dat ik deze quilt machinaal mag laten doorquilten. Als ie af is... Dat duurt nog wel even, maar dat geeft niet.




We hebben vorige week buiten de kozijnen geschilderd. En de verjaardag van de jongsten gevierd. Die zijn nu ook al 18 jaar! Aangezien het mooi weer was, konden we in de tuin zitten.



De Amerikaanse sering komt al boven het bankje achter uit.



Ook in de buurt bloeit er van alles. Ik weet niet eens wat het is, want ik ben medisch bioloog. Plantennamen vergeet ik zo weer. Maar ik zie wel wat ik mooi vind, duizenden kleine perfecte bloemetjes...



Gisteren was het wat te koud om buiten te zitten en kon ik weer voetpedaaltjes maken en machientjes testen.

James ging in het middagzonnetje liggen, tussen de spullen in. Echt kattengeluk.



En in de avond speelden we Kolonisten van Catan. Ik laat even zien hoe iedereen met zijn speelstukken bezig is voor de strijd begint....

Als eerste de jongste die het meest creatief is en na zijn examen, dat volgende week begint, een technische opleiding gaat doen.


Dan mijn stukjes, als enige vrouw in huis (afgezien van hondje Stina dan) heb ik de roze stukjes. Netjes geordend. Ik heb die roze stukken speciaal besteld bij een internetwinkel waar je allerlei onderdelen voor spellen kan bijbestellen.



De andere zoon legt zijn stukken ook heel netjes, maar hij zet alvast twee dorpen en twee straten opzij. Dat is een vooruitziende blik! Die heb je nodig bij de eerste ronde.


En dan mijn echtgenoot. Heeft nog nooit gewonnen, maar speelt wel steeds beter. Hij is gelukkig in het dagelijks leven veel netter dan ik ben!



De eigenaar van de bruine stukken heeft deze keer gewonnen!